از زبان منجی موعود

در این بخش برگزیده ای از سخنان حضرت صاحب الزمان (عج) را به جهت تبرک و تمسک جستن ذکی می‌نماییم.
1- زمین هیچ گاه از حجت خداوند- چه آشکار باشد یا نهان- خالی نمی‌ماند. (1)
2- دل‌های ما [خاندان رسالت] جایگاه مشیت الهی است. پس هر گاه او بخواهد، ما هم می‌خواهیم؛ و خداوند [در این باره] می‌فرماید: شما نمی‌خواهید، مگر این که خدا بخواهد. (2)
3- من موجب آسایش و آرامش [امنیت] اهل زمین هستم، هم چنان که ستارگان سبب آرامش و آسایش [امنیت] اهل آسمان هستند. (3)
4- من آخرین جانشین (پیامبر اسلام) هستم؛ و خداوند به سبب من، بلا را از خاندان و شیعیانم دور می‌گرداند. (4)
5- من مهدی هستم، من قیام کننده‌ی زمانم، من آن کسی هستم که (زمین را) از داد پر می‌کند همان طور که (قبل از آن) از ظلم و ستم پر شده باشد. (5)
6- منم باقیمانده‌ی خداوند در زمین او، و انتقام گیرنده از دشمنانش. (6)
7- بر هیچ یک از پدرانم (زمانی) نگذشته، مگر این که بیعت از طاغوت زمان خود بر گردن داشته‌اند. اما وقتی که من خروج کنم، بیعت هیچ یک از طاغوت‌ها را بر گردن ندارم. (7)
8- اگر شیعیان ما، که خداوند آن‌ها را به طاعت و بندگی خویش موفق بدارد، در وفای به عهد و پیمان الهی اتفاق و اتحاد می‌داشتند و آن را محترم می‌شمردند، سعادت دیدار ما برای ایشان به تأخیر نمی‌افتاد و زودتر از این به سعادت دیدار ما نایل می‌شدند. (8)
9- آنچه موجب جدایی ما و دوستانمان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم نموده است، گناهان و خطاهای آنان نسبت به احکام الهی است. (9)
10- از راه راست منحرف نشوید و به سمت راست و چپ متمایل نگردید. هدف و مقصد خود را براساس دوستی و محبت ما قرار دهید و راه روشن را دنبال کنید. (10)
11- امر قیام ما با اجازه‌ی خداوند به طور ناگهانی خواهد شد و دیگر در آن هنگام توبه فایده ای ندارد و سودی نمی‌بخشد. (11)
12- برای تعجیل در امر ظهور و فرج ما بسیار دعا کنید که فرج شما در همین دعا کردن است. (12)
13- و آن روزی که خداوند به ما اجازه دهد و منع خود را از ظهور ما بردارد، حق در زیباترین لباس‌ها و روشن‌ترین نشانه‌ها به مردم نشان داده خواهد شد و بر همگان آشکار می‌گردد. (13)
14- پس سعی کنید اعمال شما طوری باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجبات نارضایتی ما را فراهم نماید بترسید و دوری کنید. (14)
15- در نقطه ای دور و پنهان از دیده‌ها به سر می‌بریم، ولی از حوادث و ماجراهایی که بر شما می‌گذرد مطلع هستیم و هیچ چیز بر ما پوشیده نیست. از گناهانی که بندگان صالح خداوند از آن‌ها دوری می‌کردند ولی اکثر شما مرتکب آن شدید نیز با خبریم. (15)
16- همانا ما شما را مهمل و بی سرپرست نگذاشته و مراعاتتان را می‌کنیم و به یاد شما هستیم. اگر عنایات و توجهات ما نبود، مصایب و حوادث زندگی، شما را در بر می‌گرفت و دشمنانتان شما را از بین می‌بردند. (16)
17- هر یک از شما (شیعیان) که تقوا را سرمایه‌ی خویش قرار دهد، از فتنه های گمراه کننده‌ی ظلمت خیز در امان خواهد بود و اگر کسی برخلاف وظیفه رفتار کرده و از آنچه باید عمل کند بخل ورزد، مسلماً خسران و زیان دو جهان، نصیبش خواهد شد. (17)
18- هیچ چیز بهتر از نماز بینی شیطان را به خاک نمی‌مالد، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال. (18)
19- سجده های شکر از لازم‌ترین و واجب‌ترین سنت‌های مستحبی است. (19)
20- از رحمت خداوند به دور است کسی که نماز مغرب و عشاء را به عقب بیندازد تا این که همه ستارگان آسمان ظاهر و هویدا گردند و ملعون است کسی که به قدری نماز صبح را به عقب اندازد که ستارگان ناپدید شوند. (20)

دعای عهد
 

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرموند:

بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ.
اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها، وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ.
اَللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ
حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ، اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ، اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ
اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ

معنی دعای عهد
 

خدایا! ای پروردگار روشنی بزرگ؛ ای پروردگار جایگاه بلند مرتبه؛ ای پروردگار دریای متلاطم؛ و ای فرو فرستنده‌ی تورات و انجیل و زیور؛ و ای پروردگار سایه و گرمی آفتاب؛ و ای فرو فرستنده‌ی قرآن بزرگ؛ و ای پروردگار فرشتگان مقرب؛ و ای پروردگار پیامبران و رسولان.
بارخدایا! من از او درخواست می‌کنم به ذات کریمت، و به روشنی ذات روشنی بخشت، و فرمانروایی بی آغازت؛ ای زنده؛ ای پایدار؛ درخواست می‌کنم به واسطه‌ی نامت، همان نامی که آسمان‌ها و زمین‌ها به سبب آن روشن گردید؛ همان نامی که پیشینیان و آیندگان با آن اصلاح می‌شوند. ای زنده پیش از هر زنده؛ و ای زنده پس از هر زنده؛ و ای زنده ای که زنده بودی در حالی که هیچ زنده زنده نبود؛ ای زنده کننده‌ی مردگان؛ ای میراننده ی زندگان؛ ای زنده ای که جز تو معبودی نیست.
بار خدایا؛ به مولای ما، یعنی پیشوای هدایتگر هدایت شده ای که قیام کننده است به امر تو- که درود خدا بر او و بر تمام نیاکان پاکیزه‌اش باد- سلام برسان؛ سلام و درودی از طرف همه‌ی مردان و زنان با ایمان که در شرق و غرب زمین، بیابان و کوهسار، دریا و یا خشکی زمین هستند. سلامی از طرف من و پدر و مادرم؛ سلام‌ها و درودهایی که هم سنگ عرض الهی و به قدر گستردگی کلمات او باشد. آن قدر که علم خدا آن را شماره کند، و کتاب الهی به آن احاطه دارد.
بار خدایا؛ من در این صبحدم و در ابتدای این روز نو، و تمامی ایام زندگانیم، عهد (زبانی) و پیمان (قلبی) و بیعت (عملی) را با آن عزیز تجدید می‌کنم که هیچ گاه و به هیچ وجه از آن برنخواهم گشت و هرگز آن را از بین نمی‌برم. خداوندا؛ مرا از یاران و کمک رسانان و حمایت کنندگان و مدافعان آن بزرگوار قرار ده؛ جزو گروهی که به سرعت برای انجام خواسته های او به سویش می‌شتابند؛ جزو دسته ای که دستوران او را بدون کم و زیاد انجام می‌دهند؛ جزو حمایت کنندگان از او و پیشی گیرندگان برای انجام امور دلخواه او و شهادت طلبان در پیش روی او قرار ده.
بار خدایا؛ از تومی خواهم که اگر مرگ- که آن را یک امر حتمی و قطعی برای بندگانت قرار داده ای- بین من و آن عزیز حایل شد، مرا از قبرم در حالی خارج کن که کفنم را به کمر بسته‌ام؛ و شمشیرم را کشیده و بالا برده‌ام؛ نیزه‌ام را آماده کرده‌ام و فراخوانی شخصی را که دعوت کننده به سوی اوست لبیک گفته و پاسخ مثبت می‌دهم؛ فراخوانی همان کسی که در شهرها و صحراها ندا می‌دهد.
بار خدایا؛ آن رخسار زیبای جذاب، و روی نورانی دوست داشتنی را به من نشان بده؛ و سرمه‌ی دیده‌ام را نگاهی بر آن عزیز قرار ده و در فرج و گشایش امورش شتاب کن، و شرایط قیام او را آسان گردان، و راهش را برای دستیابی به مقاصدش گسترش ده، و مرا در راه و روش او راه ببر، و فرمان او را مطاع و قابل اجرا گردان، و پشتش را محکم کن. خدایا؛ با حضور او سرزمین‌ها و شهرهایت را آباد گردان، و بندگانت را زنده گردان؛ زیرا، تو فرموده ای- به خوبی نیز می‌دانم که گفته های تو حق است-: که «-پیش از آن که آن بزرگوار ظهور فرماید- فساد در خشکی و دریا آشکار شده که به دست مردمان به بار آمده است»؛
پس، ای خدا، ولی و نماینده‌ی خودت را که پسر دختر پیامبرت می‌باشد و هم نام فرستاده‌ی تو- محمد صلی الله علیه و آله و سلم- است؛ برای ما آشکار کن تا هر باطل و نادرستی را نابود کند و بر آن پیروز گردد، و حق را پایدار و محقق فرماید.
بار خدایا؛ او را پناه بندگان ستمدیده‌ات، و یار و یاور کسانی قرار ده که جز تو یاوری برای خود نمی‌یابند، و خدایا؛ او را تجدید کننده‌ی آن دستورات کتابت (قرآن) قرار ده که تعطیل شده است؛ و محکم کننده‌ی نشانه های آشکار دینت، و روش‌های نیکوی پیامبرت- که درود بر او و آل او باد- قرار ده. خدای من؛ او را جزو کسانی که از بدی و عذاب تجاوزکاران در امان می‌داری.
خدایا؛ پیامبرت حضرت محمد- که درود بر او و آل او باد- را با دیدن این فرزند شایسته‌اش و کسانی که از دعوت او پیروی نموده‌اند، شاد و خوشحال فرما؛ و به بیچارگی ما که با غیبت او به وجود آمده است، رحم کن. خدایا؛ این اندوه و افسردگی را با حضور آن عزیز پنهان شده، از این امت برطرف کن؛ و در ظهور و آشکار شدن او شتاب کن؛ چرا که آن‌ها (دشمنان تو) زمان ظهور او را دیروقت می‌پندارند، ولی ما آن را نزدیک می‌دانیم.

پي نوشت ها :
 

1. کمال الدین، ج 2، ص 511.
2. الغیبه شیخ طوسی، ص 51-52.
3. کمال الدین، ج 2، ص 485- منتخب الاثر، ص 267.
4. بحارالانوار، ج 52، ص 30.
5. بحارالانوار، ج 52، ص 2.
6. بحارالانوار، ج 52، ص 24.
7. کمال الدین، ج 2، ص 485.
8. احتجاج طبرسی، ج 2، ص 498.
9. احتجاج طبرسی، ج 2، ص 498.
10. الغیبه شیخ طوسی، ص 172.
11. بحارالانوار، ج 53، ص 175.
12. الغیبه شیخ طوسی، ص 172.
13. بحارالانوار، ج 53، ص 190.
14. بحارالانوار، ج 53، ص 175.
15. بحارالانوار، ج 53، ص 175.
16. بحارالانوار، ج 53، ص 175.
17. احتجاج طبرسی، ج 2، ص 498.
18. بحارالانوار، ج 53، ص 186.
19. بحارالانوار، ج 53، ص 161.
20. بحارالانوار، ج 52، ص 15.
21. بحارالانوار، ج 94، ص 41.

منبع: سرائی، علی؛ (1387) بشارت به منجی موعود: نگرشی تحقیقی پیرامون عقاید ملل، اقوام و ادیان جهان درباره‌ی منجی آخرالزمان (عج)، تهران، موعود عصر، چاپ سوم.